29.03.2016

Mam tyle pracy w pracy, że mi się odechciewa. A więc włączyłam bloga, nie umiem się do tego zabrać, po 4 dniach wolnych. Nazbierało się mnóstwo tematów do nadrobienia, a dziś dość, że jeszcze nie wyspana, bo późno się położyliśmy, to jeszcze głowa mi pęka. A ludzi od groma, drzwi się nie zamykają!

Święta u nas jak święta, szybko minęły, zwłaszcza, że my mielismy ich tylko jeden dzień - niedzielę, bo w poniedziałek mąż miał dniówkę. No ale zaliczyliśmy śniadanie u teściów, ale chyba ostatni raz, ja już sama z dobrej woli tam nie idę i już. Zero atmosfery świąt, jeden na drugiego buczy, aj! Później pojechaliśmy do mnie na obiad (oczywiście się spóźniliśmy). Śniadanie miało być o 9, a wystartowaliśmy z nim po 10. Kiedy dobrze wiedzieli że chcemy jechać na obiad i będzie ruch na drodze. Ale mniejsza o to. Wróciliśmy wieczorem zmęczeni do domu, nie mogłam się doczekać mojego małego, cichego gniazdka :) A wczorajszy dzień cały leniuchowałam o ile można nazwać tak robienie 2 chusteczników, 1 pudełka i 1 komody.. :P No ale najważniejsze, że skończone. Bo temat się za mną długo ciągnął.

Z racji, że zostaniemy tu jeszcze troszkę postanowiliśmy zagospodarować ogródek właścicielki mieszkania. Posiejemy sobie trawę, wyciągniemy huśtawkę, grilla i będzie można się relaksować, zamykany jest na kłódkę, a więc raczej nikt nam stamtąd nic nie zwędzi, a zawsze to można wyjść z mieszkania i odpocząć.

Obiecałam zdjęcia,  jakieś tam zrobiłam, jednak no wiadomo co na zdjęciach to tylko na zdjęciach. Zdecydowanie lepiej się prezentuje na żywo. Mamy już klamki, zabezpieczenia w oknach (genialne rozwiazanie!), a wiec jeden temat z głowy. Powoli szykujemy się do kolejnego, ale to naprawdę powoli, bo ceny mnie powalają. A i od razu będziemy zamawiać parapety do całego domu, a więc kolejna większa gotówka będzie potrzebna. Jednak w sumie myślę, że to zamkniemy do wakacji.
A trochę tych prac na ten rok jeszcze jest zaplanowanych. Byle sukcesywnie i do przodu, a będę szczęśliwa.

A co poza tym u Nas? Odkąd mąż wszedł na drugi etat to już zupełnie się mijamy zwłaszcza nocami, ale to ten miesiąc był dość mocno naprężony i  mało elastyczny, ten nadchodzący zapowiada się zdecydowanie lepiej, co mnie cieszy. Bo ileż można pracować. Chociaż ja też mam wrażenie, że ciągle przesiaduję w tej pracy, zaczynają powoli dokuczać mi te 12 godzinne zmiany, bo 3 dnia po takiej jestem padnięta jak coś. Chociaż teraz jak wraca się do domu po 20, to już w miarę jaśniej ciut i człowiek nie ma takiego poczucia zmarnowania dnia do końca :P Czekam na lato, kiedy o 21 można jeszcze wszystko widzieć :D

Oj, chyba czas zabrać się za pracę, zrobić kawę, bo głowa nie przestaje boleć i próbować działać i funkcjonować. Oby do 20! ;)